Choroby układu żylnego stają się problemem coraz powszechniej spotykanym we współczesnym społeczeństwie. Siedzący tryb życia, ograniczona aktywność ruchowa, zła dieta i używki powodują, że choroby w obrębie układu naczyń krwionośnych diagnozowane są znacznie częściej. W odpowiedzi na rosnący problem wykształciła się dziedzina medycyny zwana flebologią. Jest to ścisła gałąź medycyny, która zajmuje się między innymi leczeniem pajączków, zapaleń żył czy żylaków. Oprócz tego w jej zakresie znajdują się metody profilaktyki chorób naczyniowych. Specjalistą, który zajmuje się schorzeniami tego rodzaju jest natomiast flebolog.

Kim jest i czym zajmuje się flebolog?

W pierwszej kolejności należy podkreślić fakt, że w polskim systemie kształcenia nie ma specjalizacji lekarskiej odnoszącej się do tej dziedziny medycyny. Mimo to określenie lekarz flebolog bardzo często stosowane jest w terminologii medycznej do opisania specjalizującego się w tej dyscyplinie praktyka. Flebologią zajmują się najczęściej lekarze, którzy mają specjalizację w zakresie chirurgii ogólnej lub naczyniowej, angiologii, dermatochirurgii, radiologii, diagnostyki obrazowej, urologii, czy nawet medycyny estetycznej. Ostatnia z wymienionych specjalizacji pokazuje, że flebologia oprócz profilaktyki i leczenia poważnych chorób układu żylnego zajmuje się również estetyczną stroną tych schorzeń. W zakresie działań flebologa znajduje się leczenie chorób takich jak zakrzepica żył głębokich, miażdżyca, żylaki, czy stany zapalne żył.

Flebologia jako gałąź medycyny naczyniowej

Flebologia w najogólniejszym ujęciu zajmuje się szeroko pojętymi schorzeniami występującymi w obrębie układu żylnego. Dotyczy to zarówno profilaktyki, jak i leczenia chorób przewlekłych i ostrych stanów zapalnych. Nieleczone zaburzenia w funkcjonowaniu układu żylnego mogą wywoływać poważne konsekwencje i prowadzić do powikłań takich jak zakrzepy, zator płuc, zwężanie światła tętnic, czy nawet do nadciśnienia. W związku z rosnącą potrzebą leczenia tego typu chorób rozwój tej dziedziny medycyny stał się niezbędny. Objawami, które dają podstawę do zgłoszenia się do flebologa mogą być między innymi niepokojące zmiany w wyglądzie żył, które stają się dobrze widoczne, kręte i wypukłe. Do lekarza warto zgłosić się również, gdy zauważymy objawy w postaci obrzęków i przebarwień skóry wokół kostek, ran na podudziach (owrzodzenia), silnego bólu nóg, czy też opuchlizny łydek, kostek lub stóp. Dzięki konsultacji z lekarzem zyskamy pełny obraz problemu. Flebolog zleci odpowiednie badania diagnostyczne i dobierze indywidualny plan leczenia. Dzięki tej gałęzi medycyny możliwe jest leczenie schorzeń takich jak zakrzepica żył układu głębokiego, niewydolność żylna miednicy, żylaki atypowe i występujące w obszarze okolic intymnych oraz miażdżyca.

Diagnostyka i metody leczenia chorób układu żylnego

Wybór odpowiedniej terapii następuje po postawieniu diagnozy i analizie zaawansowania choroby i obszarów nią dotkniętych. Diagnoza opiera się zarówno na badaniu fizykalnym, jak i na bardziej zaawansowanych metodach np. w postaci USG Dopplera. Jest to badanie obrazowe żył i tętnic, które pozwala wykryć nieprawidłowości już we wczesnej fazie ich powstawania. Badanie to w precyzyjny sposób pozwala wykryć obszar, w którym występuje problem i daje obraz funkcjonowania naczyń krwionośnych. Przebieg badania jest nieinwazyjny i całkowicie bezbolesny. Nie trzeba również w szczególny sposób przygotowywać się do niego. Dzięki USG Dopplera flebolog może dobrać najlepszą metodę leczenia. Inną techniką diagnostyki jest fotopletyzmografia, która opiera się na ocenie prawidłowości przepływu krwi w naczyniach, które usytuowane są tuż przy powierzchni skóry. Metodę tę najczęściej wykorzystuje się w diagnostyce przewlekłej niewydolności żył. Podobnie jak USG Dopplera, jest to procedura bezbolesna i nieinwazyjna. Na podstawie przeprowadzonych badań flebolog może dobrać metody terapii wykorzystujące zabiegi fizjoterapeutyczne, często w połączeniu z lekami, leczenie operacyjne lub ostrzykiwanie. Pierwsze z metod obejmują między innymi leczenie z wykorzystaniem lasera i ultradźwięków, masaże, drenaż limfatyczny czy echoterapię. Leczenie operacyjne obejmuje z kolei najczęściej stosowaną miniflebektomię. Polega ona na chirurgicznym pozbyciu się objętych chorobą i nieestetycznych fragmentów żył. Zabieg opiera się na wykonywaniu niewielkich nacięć skalpelem, wyciągnięciu żyły na powierzchnię skóry i po uprzednim związaniu jej końców wycięciu odpowiedniego odcinka. Zabieg przeprowadzany jest najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Ostatnia z najpopularniejszych metod walki z chorobami układu żylnego to skleroterapia, czyli technika leczenia obejmująca wstrzykiwanie substancji, których zadaniem jest zamknięcie oraz zrośnięcie się zmienionych chorobowo naczyń. W konsekwencji tego dochodzi do wchłonięcia żylaków. Co ważne zastosowanie większości z wymienionych metod nie wymaga hospitalizacji, a rekonwalescencja trwa stosunkowo krótko, dzięki czemu pacjent szybko może wrócić do normalnego trybu życia.